سهشنبه، ۲۰ آبان ۱۴۰۴
هیچوقت احساس کردی سرت داره منفجر میشه از بس داده، خبر، و محتوا دیدی؟
ما تو دورهای زندگی میکنیم که اطلاعات با سرعت نور از همه طرف بهسمتمون پرتاب میشن.
از فید اینستاگرام گرفته تا ایمیلها، نوتیفیکیشنها و حتی تایتل ویدیوهایی که فقط از کنارشون رد میشی.
ذهنمون داره غرق میشه تو دریاچهی دادهها. ولی نجات ممکنه. اگه بلد باشی چجوری فیلترش کنی.

Photo by Claudio Schwarz on Unsplash
مثل بدن که نمیتونه هر چیزی رو بخوره، ذهن هم نباید هر محتوایی رو مصرف کنه.
لیست دنبالشدههات تو شبکههای اجتماعی رو مرور کن.
آیا واقعاً از همهشون چیزی یاد میگیری؟
اگه نه، دکمهی Unfollow بهترین هدیهایه که میتونی به ذهنت بدی.
دریافت محتوا فقط نصف ماجراست.
اگه بدون پردازش فقط مصرف کنی، ذهنت مثل یه مرورگر میمونه با ۵۰ تب باز!
هر روز چند دقیقه برای فکر کردن وقت بذار. فقط فکر.
به چیزی که خوندی یا دیدی معنا بده، نه فقط واکنش.
مثل دیحیتال دیتاکس، هفتهای یه روز یا حتی چند ساعت رو بدون محتوا بگذرون.
بدون پادکست، بدون ویدیو، بدون خبر.
در عوض، کتاب فیزیکی بخون یا قدم بزن.
این ریست ذهنی کمک میکنه دوباره کنترل دست تو باشه، نه الگوریتمها.
بهجای دنبال کردن ۵۰ منبع محتوا، سهتای باکیفیت رو انتخاب کن.
نکته اینه که هر دادهای ارزش ذخیره تو مغز رو نداره.
بهجاش روی چیزهایی تمرکز کن که واقعاً الهامبخش یا کاربردیان.
وقتی دادههای اضافی حذف میشن، مغزت فضا پیدا میکنه برای ایدههای جدید.
در واقع سکوت اطلاعاتی، همون جاییه که خلاقیت شروع میشه.
همهی اون «آها! لحظهها» بعد از خاموش کردن گوشی اتفاق میافتن، نه وسط فید اینستاگرام.
باور کن، تو قرار نیست همهچیو بدونی.
گاهی لازمه فقط انتخاب کنی چی ارزش دونستن داره.
و این انتخاب، یعنی قدرت واقعی در عصر اطلاعات. 🌌