جمعه، ۲۱ آذر ۱۴۰۴
واقعیت اینه که “روتین داشتن” برای خیلیهامون مثل یه نسخهی خوشگل اینستاگرامیه:
صبح با یوگا، بعد یه لیوان ماچا، بعد کارِ عمیق، بعد مطالعه، بعد پیادهروی…
درحالیکه زندگی واقعی بیشتر شبیه اینه:
خواب موندیم، حالا قهوه سرد شد، وسط کار گوشی زنگ خورد، آخر شب هم فقط دنبال تختیم!
مشکل کجاست؟
ما روتین رو بهعنوان قانون سخت میبینیم، نه ساختاری قابل انعطاف.
و همین باعث میشه شروعش سخت بشه، ادامهدادنش سختتر.
بیایید نسخهی واقعیتر و انسانیترش رو با هم بسازیم.

این بزرگترین اشتباهه:
یه نفر ۳۰ روز بیوقفه ورزش کرده، ما هم تصمیم میگیریم از فردا یه ساعت ورزش کنیم.
همون روز دوم شکست میخوریم و فکر میکنیم «من آدمِ روتین نیستم».
درحالیکه اصل مهم اینه:
روتین خوب = روتینی که انقدر کوچیکه که نتونی انجامش ندی.
مثالهای واقعی:
۳ دقیقه مدیتیشن، نه ۲۰ دقیقه
۵ صفحه کتاب، نه ۱۰۰ صفحه
۲ دقیقه کشوقوس
۱۰ دقیقه مرتب کردن میز
همین قدمهای کوچک بعداً میشن عادتهای ماندگار.
هیچ فرمول جادوییای وجود نداره.
بدترین کار اینه که روتین کس دیگه رو کپی کنی و انتظار داشته باشی برات جواب بده.
سؤال بهتر اینه:
چی واقعاً تو رو شارژ میکنه؟
چی روند کارت رو بهتر میکنه؟
چی انرژی ذهنیتو برمیگردونه؟
مثلاً شاید برای تو:
پیادهروی صبح جواب بده
ولی برای یکی دیگه موسیقی گوش دادن بهتر باشه
روتین باید کاملاً شخصی و متناسب با زندگی تو باشه.
روتین خوب سفت و سخت نیست.
اگه فقط وقتی جواب میده که همه چیز عالی پیش بره، یعنی شکنندهست.
بهتره به خودت این حق رو بدی:
روزهایی هست که کمتر انجامش میدی
روزهایی هم اصلاً انجام نمیدی
ولی اصل رو حفظ میکنی:
ریزش نمیکنه، فقط سایزش تغییر میکنه.
اگه روتین حس «وظیفه» بده، همیشه عقبش میندازی.
اگه حس «هدیه» بده، خودت سمتش میری.
ترفندها:
کار رو با موسیقی مورد علاقه شروع کن
فضای کار رو دلنشین کن
روتین رو به هدف بزرگتر وصل کن
بعد از انجامش یه پاداش کوچیک بده (چای، استراحت، یه اپیزود کوتاه…)
احساسات سوخت روتینسازیان، نه تقویم.
روتین کامل ساختن = نسخهی تضمینی شکست.
بهجاش یکی از اینها رو بهعنوان روتین «لنگر» انتخاب کن:
مرتب کردن سریع میز
قدم زدن روزانه
مطالعه
نوشتن
طرّاحی، تمرین، یادگیری
برنامهریزی روز
وقتی یک روتین لنگر ثابت بشه، بقیهی کارها راحت اطرافش شکل میگیرن.
ثبت یعنی:
تیک زدن روی تقویم
نوشتن پیشرفت
عکس گرفتن از مسیر
این کار دو تا فایده داره:
مغزت حس موفقیت میگیره
متوجه میشی چقدر ثبات داشتی، حتی وقتی فکر میکردی «هیچی انجام ندادم»
روتینسازی یه مسابقه نیست؛
یه رابطهست. رابطهای بین تو و نظم درونیت.
و این رابطه با اجبار درست نمیشه،
با قدمهای کوچیک، انتخابهای واقعی و انعطاف ساخته میشه.
اگه روتینت واقعاً مال خودت باشه، ادامه دادنش دیگه سخت نیست.
ساده و بیدردسر میاد تو جریان زندگی.